ใช้เป็นสารตั้งต้นหลักในกระบวนการสังเคราะห์ยา โดยเฉพาะในการพัฒนายากลุ่มระบบประสาทส่วนกลาง (CNS) และตัวปรับตัวรับ (receptor modulators) โครงสร้างของมันช่วยสนับสนุนการออกแบบโมเลกุลชีวภาพที่มีฤทธิ์ เนื่องจากมีอะตอมฟลูออรีนและวงแหวนพิพีริดีนที่ถูกปรับแต่ง ซึ่งช่วยเพิ่มความเสถียรทางเมแทบอลิซึมและความสามารถในการจับตัว (binding affinity) ใช้กันทั่วไปในเคมียาเพื่อปรับปรุงยาที่มีศักยภาพสำหรับโรคทางระบบประสาท รวมถึงยาต้านซึมเศร้า ยารักษาโรคจิต และตัวเสริมความสามารถทางความรู้ความเข้าใจ (cognitive enhancers) นอกจากนี้ยังใช้ในการเตรียมตัวยับยั้งเอนไซม์และลิแกนด์สำหรับตัวรับที่จับคู่กับโปรตีน G (GPCRs)