เทโปดิทามับ (Tepoditamab) เป็นแอนติบอดีโมโนโคลนัลที่กำลังทดสอบทางคลินิก ออกแบบมาเพื่อกำหนดเป้าหมาย CLEC12A (หรือ CD371) ซึ่งเป็นตัวรับที่แสดงออกบนเซลล์ไมลอยด์ รวมถึงเซลล์บลาสต์ของโรคเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลัน (AML) และเซลล์กดภูมิคุ้มกันที่เกิดจากไมลอยด์ (MDSCs) การประยุกต์ใช้หลักคือในการรักษา AML โดยใช้กลไกทางภูมิคุ้มกันเพื่อกำจัดเซลล์มะเร็ง

โดยการจับกับ CLEC12A เทโปดิทามับกระตุ้นการทำลายเซลล์ด้วยแอนติบอดีขึ้นกับเซลล์ (antibody-dependent cellular cytotoxicity: ADCC) และการกินเซลล์ด้วยแอนติบอดีขึ้นกับเซลล์ (antibody-dependent cellular phagocytosis: ADCP) ทำให้เซลล์ effector ทางภูมิคุ้มกัน เช่น เซลล์นักฆ่าตามธรรมชาติ (NK cells) และเซลล์แมคโครฟาจ สามารถรับรู้และทำลายเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดได้ สิ่งนี้ทำให้เป็นผู้สมัครที่น่าสนใจสำหรับการรักษาแบบภูมิคุ้มกันบำบัด (immunotherapy) ในผู้ป่วย AML ที่กลับเป็นซ้ำหรือดื้อยา

นอกจากนี้ เนื่องจาก CLEC12A จำกัดการแสดงออกหลักที่สายไมลอยด์และมีการแสดงออกจำกัดบนเซลล์ต้นกำเนิดเลือด (hematopoietic stem cells) เทโปดิทามับจึงมีโปรไฟล์ความปลอดภัยที่ดี ลดความเสี่ยงในการกำหนดเป้าหมายเซลล์ต้นกำเนิดที่ปกติ กำลังประเมินทั้งในรูปแบบเดี่ยว (monotherapy) และร่วมกับยาตัวอื่นเพื่อเสริมการตอบสนองต่อการต่อต้านลูคีเมีย

เทโปดิทามับอาจช่วยลด MDSCs ที่กดภูมิคุ้มกันในสภาพแวดล้อมเนื้องอก (tumor microenvironment) ซึ่งอาจปรับปรุงประสิทธิภาพของการรักษาแบบภูมิคุ้มกันบำบัดอื่นๆ การพัฒนาทางคลินิกกำลังดำเนินต่อไปเพื่อกำหนดศักยภาพทางรักษาเต็มรูปแบบในโรคมะเร็งเม็ดเลือดชนิดไมลอยด์ นอกจากนี้ ยังใช้ในงานวิจัยและพัฒนาด้านชีวเภสัชภัณฑ์ โดยเฉพาะในการรักษาโรคมะเร็ง สามารถนำไปใช้เป็นพื้นฐานในการพัฒนาแอนติบอดีโมโนโคลนัลเพื่อการรักษาเป้าหมายเฉพาะ (targeted therapy) ร่วมกับยาเคมีบำบัดหรือโมเลกุลที่มีฤทธิ์ฆ่าเซลล์ (drug conjugate) เพื่อทำลายเซลล์มะเร็งอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้น และใช้เป็นเครื่องมือในการตรวจวินิจฉัย ติดตามการตอบสนองต่อการรักษา หรือประเมินปริมาณของโรคที่เหลือน้อย (minimal residual disease) ในผู้ป่วย AML