สารนี้ถูกใช้หลักๆ ในงานวิจัยเป็นตัวยับยั้งที่แรงและเลือกเฉพาะต่อเอนไซม์ monoamine oxidase B (MAO-B) ซึ่งแสดงศักยภาพในการพัฒนายารักษาโรคทางระบบประสาทเสื่อมถอย เช่น โรคพาร์กินสัน โดยการยับยั้ง MAO-B ช่วยเพิ่มระดับโดพามีนในสมอง ซึ่งสามารถปรับปรุงการทำงานของกล้ามเนื้อและชะลอความก้าวหน้าของโรค

โครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ช่วยให้ทะลุกำแพงเลือด-สมองได้ดีและมีกิจกรรมยาวนาน ทำให้เป็นผู้สมัครสำหรับการให้ยาเพียงวันละครั้งในแบบจำลองก่อนคลินิก นอกจากนี้ เนื่องจากออกแบบแบบ stereospecific จึงมีผลข้างเคียงนอกเป้าหมายน้อยกว่าเมื่อเทียบกับตัวยับยั้ง MAO ที่ไม่เลือกเฉพาะ ลดความเสี่ยงของปฏิกิริยาจากอาหารและเหตุการณ์ไม่พึงประสงค์

สารนี้ยังไม่ได้รับการอนุมัติสำหรับการใช้ทางคลินิก แต่เป็นสารประกอบเครื่องมือที่มีคุณค่าต่อการวิจัยทางประสาทวิทยาศาสตร์และจิตเภสัชวิทยา