สารเคมีนี้ถูกนำไปใช้หลักๆ ในด้านวัสดุศาสตร์ โดยเฉพาะในการพัฒนาวัสดุโครงสร้างโลหะ-อินทรีย์ (MOFs) โครงสร้างของมัน ซึ่งมีกลุ่มกรดคาร์บอกซิลิกหลายกลุ่มและแกนไตรazin ทำให้เป็นลิงเกอร์อินทรีย์ที่มีประสิทธิภาพในการสร้าง MOFs ที่มีรูพรุน กรอบโครงสร้างเหล่านี้ถูกนำไปใช้อย่างกว้างขวางในการเก็บกักก๊าซ เช่น การจับไฮโดรเจนหรือคาร์บอนไดออกไซด์ เนื่องจากมีพื้นที่ผิวสูงและขนาดรูที่ปรับได้ นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในด้านการเร่งปฏิกิริยา โดย MOFs ทำหน้าที่เป็นตัวรองรับสำหรับจุดเร่งปฏิกิริยา เพิ่มประสิทธิภาพการเกิดปฏิกิริยา ความสามารถในการสร้างโพลิเมอร์การประสานที่เสถียรยังทำให้มีคุณค่าการออกแบบวัสดุขั้นสูงสำหรับการดูดซับและการแยกแบบเลือกสรรในกระบวนการอุตสาหกรรม ในด้านการแพทย์ สารนี้ยังถูกศึกษาสำหรับการนำส่งยาแบบควบคุม เนื่องจากสามารถปรับเปลี่ยนโครงสร้างให้เหมาะสมกับการปลดปล่อยสารออกฤทธิ์ได้อย่างแม่นยำ