สารนี้มีศักยภาพในการใช้เป็นสารตั้งต้นหรือสารกลางในการพัฒนายาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะในงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับตัวรับเซโรโทนิน (serotonin receptors) ซึ่งเกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล และความผิดปกติของอารมณ์ โครงสร้างของสารที่มีลักษณะคล้ายอินโดลและพิริโดอินโดลทำให้มีความสามารถในการข้ามเกราะเลือดและสมอง จึงเป็นที่น่าสนใจในการออกแบบยาที่ต้องการออกฤทธิ์ในสมอง นอกจากนี้ สารอนุพันธ์ที่มีโครงสร้างคล้ายกันมักถูกศึกษาเพื่อประเมินฤทธิ์เป็นสารยับยั้งการดูดกลับของสารสื่อประสาท หรือใช้ในงานค้นคว้าเกี่ยวกับโรควิตกกังวลและภาวะเครียดเรื้อรัง