ใช้ในงานวิจัยด้านชีวเคมีเพื่อศึกษาบทบาทของเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบและโรคภูมิต้านตนเอง โดยเฉพาะในการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการสร้างไซโตไคน์บางชนิด เช่น IL-1β ซึ่งมีความสำคัญต่อการควบคุมการตอบสนองของระบบภูมิคุ้มกัน ทำให้มีศักยภาพในการพัฒนาเป็นสารตั้งต้นของยารักษาโรคเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ และโรคเบาหวานประเภทที่ 2 ในการทดลองในหลอดทดลองและสัตว์ทดลอง พบว่ามีฤทธิ์ลดการอักเสบได้อย่างมีนัยสำคัญ โดยไม่ทำลายเซลล์ปกติในระดับที่ใช้