ใช้เป็นสารตั้งต้นในการพัฒนายาที่มีฤทธิ์ยับยั้งเอนไซม์เฉพาะเจาะจง โดยเฉพาะในกลุ่มที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบและโรคมะเร็ง พบว่าสารนี้มีศักยภาพในการยับยั้งการทำงานของโปรตีนคินาส ซึ่งมีบทบาทสำคัญในเส้นทางสัญญาณของเซลล์ที่ควบคุมการแบ่งตัวและการอยู่รอดของเซลล์ ทำให้เหมาะสมสำหรับการวิจัยด้านยารักษามะเร็งชนิดต่างๆ นอกจากนี้ยังถูกใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชวิทยาเพื่อศึกษาโครงสร้าง-ฤทธิ์ของสารยับยั้งชีวโมเลกุล เนื่องจากโครงสร้างมีลักษณะเฉพาะที่สามารถจับกับเป้าหมายทางชีวภาพได้อย่างมีประสิทธิภาพ ช่วยให้นักวิจัยออกแบบสารประกอบใหม่ที่มีฤทธิ์จำเพาะและลดผลข้างเคียง ในงานพัฒนายา สารนี้มักถูกนำไปทดสอบในระบบชีวภาพเบื้องต้น เช่น การทดสอบฤทธิ์ในหลอดทดลอง (in vitro) และในสัตว์ทดลอง (in vivo) เพื่อประเมินประสิทธิภาพ ความเป็นพิษ และการดูดซึมของยา