สารนี้ถูกพัฒนาขึ้นเป็นหลักในฐานะสารยับยั้งเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับเส้นทางสัญญาณในเซลล์ โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบและโรคภูมิคุ้มกันผิดปกติ พบว่ามีศักยภาพในการใช้เป็นสารตั้งต้นสำหรับการพัฒนายาที่รักษาโรคเรื้อรัง เช่น โรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ และโรคผิวหนังอักเสบ สารนี้สามารถยับยั้งการทำงานของโปรตีนบางชนิดที่ทำหน้าที่ส่งสัญญาณการอักเสบ ทำให้ลดการผลิตไซโตไคน์ที่ก่อให้เกิดการอักเสบในร่างกาย จึงมีความน่าสนใจในด้านการพัฒนายาที่ออกฤทธิ์เฉพาะจุดโดยไม่รบกวนระบบภูมิคุ้มกันทั้งหมด นอกจากนี้ ยังมีการศึกษาในระดับห้องปฏิบัติการเกี่ยวกับฤทธิ์ต้านการแบ่งตัวของเซลล์ที่ผิดปกติ ซึ่่งอาจนำไปสู่การประยุกต์ใช้ในงานวิจัยด้านโรคมะเร็งในอนาคต แต่ยังอยู่ในระยะเริ่มต้นและต้องการการศึกษาเพิ่มเติมในสัตว์ทดลองและมนุษย์