สารเคมีนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในสาขาวิทยาศาสตร์วัสดุ โดยเฉพาะในการพัฒนาวัสดุพรุนขั้นสูง โครงสร้างที่เป็นเอกลักษณ์ของมันช่วยให้สามารถทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบพื้นฐานในการสร้างโครงข่ายโลหะ-อินทรีย์ (Metal-Organic Frameworks, MOFs) ซึ่งมีคุณค่าอย่างยิ่งสำหรับการประยุกต์ใช้ในการเก็บกักก๊าซ การแยก และการเร่งปฏิกิริยา ความสามารถในการสร้างเครือข่ายที่เสถียรและซับซ้อนทำให้เหมาะสมสำหรับการสร้างวัสดุที่มีพื้นที่ผิวสูงและขนาดรูที่ปรับได้ ซึ่งจำเป็นสำหรับการจับและเก็บก๊าซ เช่น คาร์บอนไดออกไซด์หรือไฮโดรเจน นอกจากนี้ ยังมีการสำรวจการนำไปใช้ในการออกแบบเซ็นเซอร์และตัวเร่งปฏิกิริยา เนื่องจากกลุ่มอิมีดาซอลที่สามารถโต้ตอบกับสารวิเคราะห์ต่างๆ หรืออำนวยความสะดวกในการเกิดปฏิกิริยาเคมี นอกจากนี้ ยังมีการศึกษาศักยภาพในการส่งยา โดยใช้ประโยชน์จากธรรมชาติพรุนสำหรับการปล่อยยารักษาแบบควบคุม