ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นหรือตัวกลางในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีศักยภาพในการออกฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มที่มีโครงสร้างพิเพอราซีน ซึ่งเกี่ยวข้องกับการพัฒนายาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น ยาต้านอาการซึมเศร้า หรือยาต้านจิตประสาท โครงสร้างของมันที่มีทั้งหมู่คาร์บะเมตและระบบแหวนอะโรมาติกช่วยให้สามารถปรับเปลี่ยนคุณสมบัติการละลายน้ำและการผ่านเยื่อหุ้มเซลล์ได้ดี เหมาะสำหรับการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างกับกิจกรรมทางชีวภาพ (SAR)