ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะสารที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น ตัวรับสารสื่อประสาทประเภทโดพามีนและเซโรโทนิน นิยมใช้ในขั้นตอนการพัฒนายาใหม่ที่มีเป้าหมายในการรักษาโรคทางจิตเวชหรือโรคประสาท เช่น ภาวะซึมเศร้า โรคพาร์กินสัน หรือโรควิตกกังวล โครงสร้างของสารนี้ช่วยเพิ่มความสามารถในการข้ามเยื่อหุ้มสมอง ทำให้มีศักยภาพในการใช้เป็นสารนำร่อง (lead compound) ในการออกแบบยาที่ต้องการออกฤทธิ์ในสมอง