ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นหรือตัวกลางในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีศักยภาพในการออกฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มยับยั้งเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับเส้นทางสัญญาณของเซลล์ ซึ่งอาจนำไปพัฒนาเป็นยารักษาโรคมะเร็งหรือโรคอักเสบเรื้อรัง โครงสร้างที่มีวงแหวนไพลโรโดพิริไมดีนและฟลูออรีนช่วยเพิ่มความสามารถในการจับกับเป้าหมายทางชีวภาพ และปรับปรุงคุณสมบัติด้านเภสัชจลนศาสตร์ เช่น การดูดซึมและการคงอยู่ในกระแสเลือด นิยมใช้ในขั้นตอนการคัดเลือกสารต้นแบบ (lead compound) สำหรับการพัฒนายาใหม่