สารนี้มีศักยภาพในการใช้เป็นสารตั้งต้นในการพัฒนายา เนื่องจากโครงสร้างมีร่วมทั้งวงฟูแรนและไตรเอโซล ซึ่งเป็นโครงสร้างที่พบบ่อยในสารออกฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะในกลุ่มยับยั้งเอนไซม์หรือสารต้านจุลชีพ มีการศึกษาพบว่า อนุพันธ์ของสารกลุ่มนี้แสดงฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียและเชื้อราได้ในระดับปานกลางถึงดี โดยเฉพาะต่อเชื้อที่ดื้อยา ทำให้มีความน่าสนใจในการพัฒนาเป็นยาใหม่ นอกจากนี้ โครงสร้างที่มีหมู่ธิโอเอซีติกแอซิดยังช่วยเพิ่มความสามารถในการละลายน้ำ และอาจทำให้สารนี้มีการดูดซึมที่ดีขึ้นเมื่อใช้ในระบบชีวภาพ จึงอาจประยุกต์ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรม ในการออกแบบสารประกอบใหม่ที่มีฤทธิ์ต้านการอักเสบ ต้านไวรัส หรือแม้แต่ฤทธิ์ต้านมะเร็ง ขึ้นอยู่กับการปรับเปลี่ยนโครงสร้างย่อยในอนาคต