ใช้เป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบอินทรีย์ที่มีโครงสร้างฟลูออรีน ซึ่งมักนำไปใช้ในงานวิจัยด้านวัสดุอิเล็กทรอนิกส์อินทรีย์ เช่น การผลิตทรานซิสเตอร์อินทรีย์หรือไดโอดเปล่งแสงอินทรีย์ (OLED) เนื่องจากโครงสร้างที่มีความเสถียรและสามารถปรับเปลี่ยนคุณสมบัติทางอิเล็กทรอนิกส์ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สารอนุพันธ์จาก 1-โบรโม-9,9-ไดฟีนิล-9H-ฟลูออรีน มักใช้เป็นโมโนเมอร์หรือตัวเร่งปฏิกิริยาในกระบวนการสร้างพอลิเมอร์นำไฟฟ้า นอกจากนี้ยังมีการใช้ในงานพัฒนาสารเรืองแสงและเซนเซอร์ทางเคมีที่ต้องการความไวสูง