ใช้ในงานวิจัยด้านชีวเคมีเพื่อศึกษาฤทธิ์ต้านการอักเสบและต้านอนุมูลอิสระ โดยพบว่ามีศักยภาพในการยับยั้งเอนไซม์ที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการอักเสบ เช่น ไซโคลออกซิเจเนส (COX) และลิโพออกซิเจเนส (LOX) จึงมีความน่าสนใจในการพัฒนาเป็นสารตั้งต้นของยารักษาโรคเรื้อรังที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบ เช่น ข้ออักเสบรูมาตอยด์ และโรคเบาหวาน นอกจากนี้ยังมีการศึกษาเกี่ยวกับฤทธิ์ต้านจุลชีพและต้านมะเร็งในระดับเซลล์ ซึ่งแสดงผลลัพธ์ที่เป็นบวกต่อเซลล์มะเร็งบางประเภท โดยเฉพาะในระบบทางเดินอาหาร นอกจากด้านเภสัชกรรมแล้ว ยังมีความสนใจในด้านเครื่องสำอาง โดยเฉพาะการใช้ในผลิตภัณฑ์ดูแลผิวเพื่อลดการอักเสบและต่อต้านอนุมูลอิสระ ช่วยปรับปรุงสุขภาพผิวและป้องกันความเสียหายจากสิ่งแวดล้อม อย่างไรก็ตาม ยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัยและต้องการข้อมูลเพิ่มเติมเพื่อยืนยันประสิทธิภาพและความปลอดภัยในการใช้งานจริง