ใช้ในงานวิจัยทางชีววิทยาและเภสัชวิทยาเป็นหลัก โดยทำหน้าที่เป็นตัวยับยั้งการทำงานของเอนไซม์โมโนเอมีนออกซิเดสชนิด A (MAO-A) ซึ่งมีบทบาทในการสลายสารสื่อประสาทเช่น เซโรโทนิน นอร์อีพิเนฟริน และโดพามีน การยับยั้งเอนไซม์นี้ช่วยเพิ่มระดับของสารสื่อประสาทเหล่านี้ในสมอง จึงมีการนำมาศึกษาเพื่อเข้าใจกลไกของโรคทางจิตเวช เช่น ภาวะซึมเศร้า และความวิตกกังวล ใช้เป็นเครื่องมือในการทดลองเพื่อแยกประเภทของเอนไซม์ MAO และศึกษาผลกระทบของตัวยับยั้งต่อระบบประสาทส่วนกลาง มักไม่ใช้ในทางคลินิกเนื่องจากมีผลข้างเคียงและมีสารอื่นที่ปลอดภัยกว่าในการรักษา