โซเดียมเบรควีนาร์ (Brequinar sodium) ใช้หลักในฐานะตัวยาที่กดภูมิคุ้มกันในงานวิจัยและการบำบัดทดลอง โดยเฉพาะในด้านการปลูกถ่ายอวัยวะและโมเดลโรคภูมิต้านตนเอง ทำงานโดยยับยั้งเอนไซม์ไดไฮโดรโอโรเตต ดีไฮโดรเจนาส (DHODH) ซึ่งสำคัญต่อการสังเคราะห์ไพรีมีดีนแบบ de novo การยับยั้งเส้นทางนี้ทำให้โซเดียมเบรควีนาร์เลือกจับเป้าเซลล์ที่แบ่งตัวเร็ว เช่น เม็ดเลือดขาวที่ถูกกระตุ้น ส่งผลให้ยับยั้งการตอบสนองทางภูมิคุ้มกัน

มีการศึกษาทั้งในระยะก่อนคลินิกและคลินิกเพื่อป้องกันโรค graft-versus-host (GVHD) และปรับปรุงผลลัพธ์การปลูกถ่าย นอกจากนี้ เนื่องจากมีฤทธิ์ต้านการแบ่งตัวของเซลล์ โซเดียมเบรควีนาร์แสดงศักยภาพในงานวิจัยต้านไวรัส รวมถึงการศึกษาบนไซโตเมกาโลไวรัส (cytomegalovirus) และการติดเชื้อไวรัสอื่นๆ ที่สระไพรีมีดีนของเซลล์โฮสต์มีความสำคัญต่อการจำลองไวรัส

ในช่วงหลัง มีความสนใจเพิ่มขึ้นในงานวิจัยมะเร็งสำหรับความสามารถในการรบกวนการเผาผลาญนิวคลีโอไทด์ในเซลล์มะเร็ง โดยเฉพาะเมื่อใช้ร่วมกับยาอื่นที่เพิ่มการพึ่งพาการสังเคราะห์ไพรีมีดีนแบบ de novo การประยุกต์ใช้ยังคงเป็นการทดลองเป็นหลัก แต่มีแนวโน้มในบำบัดแบบกำหนดเป้าหมายที่ต้องการการปรับเปลี่ยนภูมิคุ้มกันหรือยับยั้งการแบ่งตัวของเซลล์