สารนี้มีศักยภาพในการใช้เป็นสารตั้งต้นหรือสารกลางในการพัฒนายาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะในกลุ่มยาที่มีเป้าหมายเกี่ยวข้องกับตัวรับสารสื่อประสาท เช่น ตัวรับเซโรโทนิน (5-HT receptors) หรือตัวรับโดพามีน ซึ่งอาจนำไปใช้ในการรักษาโรคทางจิตเวช เช่น ภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล หรือโรคจิตเภท โครงสร้างของสารที่มีพิเพอราซีนและควินาโซลินทำให้มีคุณสมบัติในการจับกับโปรตีนเป้าหมายในสมองได้ดี จึงถูกพิจารณาเป็นโมเลกุลนำ (lead compound) สำหรับการออกแบบยาใหม่ นอกจากนี้ สารอนุพันธ์ของควินาโซลินยังมีรายงานว่ามีฤทธิ์ต้านการอักเสบ ต้านจุลชีพ และต้านมะเร็งในระดับเซลล์ ทำให้สารนี้อาจมีศักยภาพในการพัฒนาต่อยอดไปยังสาขาอื่นๆ ได้อีกในอนาคต อย่างไรก็ตาม การใช้งานจริงยังต้องผ่านการศึกษาเพิ่มเติมในระดับ in vitro และ in vivo เพื่อยืนยันประสิทธิภาพ ความปลอดภัย และกลไกการทำงานที่ชัดเจนก่อนจะนำไปใช้ในเชิงคลินิก