ใช้หลักๆ ในงานวิจัยเป็นสารยับยั้งที่แรงและเลือกเฉพาะต่อตัวรับโดพามีน D4 ความสามารถในการจับติดเฉพาะกับตัวรับย่อย D4 ทำให้เป็นเครื่องมือที่มีคุณค่าต่อการศึกษาทางเดินโดพามีนในสมอง โดยเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของความรู้ความเข้าใจ อารมณ์ และกลไกการให้รางวัล ถูกนำมาใช้ในงานวิจัยเภสัชวิทยาสมองเพื่อช่วยชี้แจงบทบาทของตัวรับ D4 ในภาวะต่างๆ เช่น โรคจิตเภท (schizophrenia) ความผิดปกติการขาดสมาธิและสมาธิสั้น (ADHD) และการเสพติดยา เนื่องจากความเลือกสูง ช่วยลดผลข้างเคียงนอกเป้าหมายในแบบจำลองทดลอง ทำให้สามารถตีความการตอบสนองที่เกี่ยวข้องกับตัวรับ D4 ได้อย่างแม่นยำยิ่งขึ้น ไม่ได้ใช้ในทางคลินิก; ใช้เฉพาะในห้องปฏิบัติการและวัตถุประสงค์การวิจัย