(S)-O-Desmethylraclopride ใช้หลักในการวิจัยทางประสาทวิทยาในฐานะตัวต้านตัวรับโดปามีน D2 ที่จำเพาะ โดยมีคุณค่าอย่างยิ่งในการศึกษาพลานุภาพตะกั่ว (PET) เพื่อตรวจสอบการกระจายและการทำงานของตัวรับ D2 ในสมอง สารนี้ช่วยในการทำความเข้าใจโรคทางระบบประสาท เช่น โรคพาร์กินสัน โรคจิตเภท และการเสพติด โดยให้ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับเส้นทางที่เกี่ยวข้องกับโดปามีน นอกจากนี้ ยังช่วยในการพัฒนากลยุทธ์การรักษาที่มุ่งเป้าไปที่ตัวรับโดปามีน โดยช่วยให้นักวิจัยสามารถมองเห็นและวัดปริมาณการจับตัวรับในร่างกายได้ ความจำเพาะสูงทำให้เป็นเครื่องมือสำคัญในการศึกษาบทบาทของโดปามีนทั้งในสมองปกติและผิดปกติ