Pladienolide B ใช้หลักในการวิจัยชีวการแพทย์เนื่องจากกิจกรรมทางชีวภาพที่แรงในฐานะตัวปรับการสปไลซ์ (splicing modulator) มันเล็งเป้าไปที่ spliceosome ซึ่งเป็นคอมเพล็กซ์ที่รับผิดชอบในการประมวลผล precursor mRNA ในเซลล์ยูคาริโอติก โดยการจับกับหน่วยย่อย SF3b ของ spliceosome มันรบกวนการสปไลซ์ RNA ปกติ นำไปสู่การสะสมของ mRNA ที่ประมวลผลผิดพลาดและในที่สุดทำให้เซลล์ตาย โดยเฉพาะในเซลล์ที่แบ่งตัวเร็ว

กลไกนี้ทำให้ Pladienolide B เป็นเครื่องมือที่มีค่าในการวิจัยมะเร็ง มันแสดงผลกระทบต้านการเพิ่มจำนวน (antiproliferative) ที่แรงต่อสายเซลล์มะเร็งต่างๆ รวมถึงลูคีเมีย เมลาโนมา และเนื้องอกแข็ง เนื่องจากความแรงสูงและโหมดการทำงานเฉพาะ มันทำหน้าที่เป็นสารนำในการพัฒนายาแก้มะเร็งใหม่ สารอนุพันธ์ของ Pladienolide B เช่น E7107 ได้เข้าสู่การทดลองทางคลินิกในฐานะยารักษาที่มีศักยภาพสำหรับมะเร็งบางชนิด

นอกจากนี้ ยังใช้ในการศึกษาชีววิทยาโมเลกุลเพื่อสืบสวนการทำงานของ spliceosome และเส้นทางประมวลผล RNA ความสามารถในการรบกวนการสปไลซ์อย่างแม่นยำทำให้มันเป็นโมเลกุลที่สำคัญในการทำความเข้าใจการควบคุมการแสดงออกของยีนและการระบุจุดอ่อนในเซลล์มะเร็ง