ใช้ในงานวิจัยด้านชีวเคมีเพื่อศึกษาฤทธิ์ต้านการอักเสบและฤทธิ์ต้านจุลชีพ โดยเฉพาะในการพัฒนายาที่มีเป้าหมายไปที่เส้นทางสัญญาณของเซลล์ที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบเรื้อรัง พบว่าสารนี้มีศักยภาพในการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์บางชนิดที่เกี่ยวข้องกับการสร้างสารก่อการอักเสบ เช่น ไซโคลออกซิเจเนส-2 (COX-2) และโลปอกซิเจเนส (LOX) จึงมีความน่าสนใจในการนำไปพัฒนาเป็นสารตั้งต้นของยารักษาโรคข้ออักเสบหรือโรคที่เกี่ยวข้องกับระบบภูมิคุ้มกัน นอกจากนี้ยังมีการศึกษาเบื้องต้นเกี่ยวกับฤทธิ์ต้านมะเร็ง โดยเฉพาะในการยับยั้งการเจริญเติบโตของเซลล์มะเร็งบางชนิดในระดับหลอดทดลอง