ซาเทบราดีนใช้หลักในการวิจัยทางเภสัชวิทยาในฐานะยาที่ทำให้หัวใจเต้นช้าอย่างเลือกสรร โดยทำงานผ่านการยับยั้งกระแสไฟฟ้า If ในโหนดไซนัสของหัวใจ ช่วยลดอัตราการเต้นของหัวใจโดยไม่ส่งผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อการทำงานหัวใจอื่นๆ ทำให้เป็นเครื่องมือที่มีค่าต่อการศึกษาการปรับเปลี่ยนอัตราการเต้นหัวใจและผลกระทบต่อสรีรวิทยาหลอดเลือดหัวใจ นักวิจัยนำมาใช้สำรวจความสัมพันธ์ระหว่างอัตราการเต้นหัวใจกับความต้องการออกซิเจนของกล้ามเนื้อหัวใจ โดยเฉพาะในภาวะเช่นโรคเอางไนา หรือหัวใจล้มเหลว นอกจากนี้ ยังมีการศึกษาศักยภาพในการบำบัดโรคหัวใจขาดเลือดโดยเพิ่มประสิทธิภาพกล้ามเนื้อหัวใจ บทบาทในแบบจำลองทดลองช่วยทำความเข้าใจกลไกการควบคุมอัตราการเต้นหัวใจและพัฒนายาที่มุ่งเป้าเฉพาะสำหรับความผิดปกติทางหัวใจ ยังอยู่ในขั้นวิจัยและจำเป็นต้องศึกษาต่อเพื่อยืนยันความปลอดภัยและประสิทธิภาพ