ใช้ในงานวิจัยทางชีวเคมีเป็นตัวยับยั้งการทำงานของโปรตีนที่จับมานโนส (mannose-binding proteins) โดยเฉพาะเลคติน (lectins) ที่มีบทบาทในการจำแนกและจับกับน้ำตาลมานโนสบนผิวเซลล์ ทำให้สามารถศึกษากระบวนการยึดจับของเชื้อโรคกับเซลล์โฮสต์ได้ เช่น ไวรัสหรือแบคทีเรียที่ใช้เลคตินจับกับเซลล์มนุษย์ นิยมใช้เป็นลิแกนด์ในการศึกษาโครงสร้างและกลไกของเอนไซม์กลุ่มกลูโคซิดาส (glycosidases) โดยเฉพาะ α-mannosidases เนื่องจากหมู่ไธโอไกลโคไซด์มีความเสถียรต่อการย่อยสลายมากกว่าน้ำตาลธรรมดา จึงเหมาะสำหรับการวิเคราะห์ในสภาพที่ต้องใช้เวลานาน นอกจากนี้ยังใช้ในการพัฒนาวัคซีนหรือโมเลกุลนำส่งยาที่ต้องการเจาะจงไปยังเซลล์ที่มีตัวรับมานโนส เช่น เซลล์เดนไดรติก (dendritic cells) ซึ่งมีความสำคัญในระบบภูมิคุ้มกัน