ใช้ในงานวิจัยด้านชีวเคมีและเภสัชกรรม โดยเฉพาะในการศึกษาฤทธิ์ต้านการอักเสบและต้านอนุมูลอิสระ ช่วยในการพัฒนายาสำหรับรักษาโรคเรื้อรัง เช่น โรคมะเร็ง อัลไซเมอร์ และเบาหวาน แสดงศักยภาพในการยับยั้งเส้นทางสัญญาณที่เกี่ยวข้องกับการเติบโตของเซลล์มะเร็ง มีการศึกษาเพื่อปรับปรุงความสามารถในการดูดซึมและเสถียรภาพในร่างกายเมื่อเทียบกับเคอร์คูมิน นิยมใช้ในหลอดทดลองและแบบจำลองสัตว์ทดลองเพื่อประเมินประสิทธิภาพและความปลอดภัย