ใช้เป็นสารจับคู่อิออนโลหะ (chelating agent) ในงานถ่ายภาพทางการแพทย์และเภสัชวิทยารังสี โดยเฉพาะในการคงสถานะของไอออนโลหะสำหรับการวินิจฉัย โครงสร้างของมันช่วยให้จับไอโซโทปโลหะกัมมันตรังสีได้อย่างมีประสิทธิภาพ ทำให้มีคุณค่าในการพัฒนา tracer สำหรับ PET (positron emission tomography) นอกจากนี้ยังใช้ในงานวิจัยบำบัดแบบกำหนดเป้าหมาย เนื่องจากสามารถคอนจูเกตกับไบโอโมเลกุล เช่น เพปไทด์และแอนติบอดี ทำให้สามารถส่งสารถ่ายภาพหรือยาบำบัดได้อย่างแม่นยำ โดยทำหน้าที่เป็นตัวเชื่อม (linker) ที่มีหมู่คาร์บอกซิลสำหรับทำปฏิกิริยากับหมู่อะมิโน และโครงสร้างยืดหยุ่นที่ช่วยในการจับเป้าหมาย ความละลายและความคงตัวในสารละลายน้ำเสริมประสิทธิภาพในการใช้งานในสภาพแวดล้อมชีวภาพ