ใช้ในงานวิจัยด้านพิษวิทยาและสิ่งแวดล้อม เนื่องจากสารนี้จัดเป็นอนุพันธ์ของเบนโซไพรีนที่มีฤทธิ์ก่อให้เกิดการกลายพันธุ์และอาจก่อมะเร็งได้ จึงมักถูกศึกษาเพื่อประเมินความเสี่ยงจากมลพิษทางอากาศ โดยเฉพาะในควันจากการเผาไหม้ไม่สมบูรณ์ เช่น ควันบุหรี่ ควันรถยนต์ หรือฝุ่นละอองในอุตสาหกรรม นอกจากนี้ยังใช้เป็นมาตรวัดชีวภาพ (biomarker) ในการติดตามการสัมผัสสารก่อมะเร็งในร่างกาย โดยเฉพาะในปัสสาวะของผู้ที่สัมผัสกับสารพิษกลุ่มโพลีไซคลิกอะโรมาติกไฮโดรคาร์บอน (PAHs) เป็นเวลานาน