สารนี้มีการใช้เป็นสารตั้งต้นหรือสารกลางในการสังเคราะห์สารประกอบทางเคมีที่มีศักยภาพในด้านเภสัชกรรม โดยเฉพาะในงานวิจัยที่เกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลาง เนื่องจากโครงสร้างของมันมีลักษณะคล้ายกับสารที่ออกฤทธิ์ต่อตัวรับในสมอง เช่น ตัวรับเซโรโทนินหรือโดพามีน จึงอาจถูกพัฒนาต่อไปเป็นยาที่ใช้รักษาโรคทางจิตเวช โรคซึมเศร้า หรือโรควิตกกังวล นอกจากนี้ โครงสร้างเบนโซทิอาซีพีนที่มีอยู่ในโมเลกุลยังเชื่อมโยงกับฤทธิ์ในการยับยั้งช่องแคลเซียมแบบ L-type ซึ่งอาจนำไปสู่การพัฒนายาที่มีผลต่อระบบหัวใจและหลอดเลือดได้ในอนาคต อย่างไรก็ตาม การใช้งานจริงยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัยและพัฒนา และยังไม่มีการใช้ในเชิงพาณิชย์เป็นยาทั่วไป