(1S,4S)-2-เมทิล-2,5-ไดอะซาบิไซโคล[2.2.1]เฮปเทน ไดไฮโดรบโรไมด์ ถูกนำมาใช้เป็นหลักในสาขาเคมีทางการแพทย์ในฐานะสารกลางสำคัญในการสังเคราะห์สารประกอบเภสัชภัณฑ์ต่างๆ โครงสร้างบิไซคลิกและกรอบที่มีไนโตรเจนทำให้เป็นบล็อกก่อสร้างที่มีคุณค่าสำหรับการพัฒนายาที่เล็งเป้าไปยังระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง มันถูกสำรวจในการสร้างสารประกอบที่มีศักยภาพในการรักษาความผิดปกติทางระบบประสาท เช่น โรคพาร์กินสันและโรคอัลไซเมอร์ เนื่องจากความสามารถในการโต้ตอบกับระบบสื่อประสาท นอกจากนี้ สารเคมีนี้ยังถูกตรวจสอบสำหรับบทบาทของมันในการพัฒนาลิแกนด์สำหรับตัวรับอะเซทิลโคลีนนิโคตินิก ซึ่งมีความสำคัญในการปรับเปลี่ยนหน้าที่การรับรู้และพฤติกรรม การมีเคมีสเตอรีโอของมันยังช่วยให้สามารถผลิตสารประกอบที่บริสุทธิ์ทางเอนานติโอเมอร์ได้ ซึ่งเพิ่มความจำเพาะและประสิทธิภาพของยาที่ได้