ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะสารที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง เช่น ตัวรับเซโรโทนิน (5-HT receptors) ซึ่งเกี่ยวข้องกับภาวะซึมเศร้า วิตกกังวล และโรควิตถ์ นิยมใช้ในขั้นตอนการพัฒนายาใหม่ที่ต้องการโครงสร้างเบนโซอ็อกซาซินเป็นแกนหลัก เนื่องจากมีความสามารถในการปรับเปลี่ยนโครงสร้างได้ง่ายเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพและความจำเพาะต่อเป้าหมายทางชีวภาพ