สารนี้ถูกพัฒนาขึ้นเป็นหลักในฐานะสารยับยั้งเอนไซม์โปรตีโอโซม (proteasome inhibitor) ซึ่งมีศักยภาพในการรักษาโรคมะเร็ง โดยเฉพาะมะเร็งเม็ดเลือด เช่น ไมอีโลมาหลายพันธุ์ (multiple myeloma) เนื่องจากช่วยกระตุ้นการตายของเซลล์มะเร็งผ่านกลไกการรบกวนระบบการย่อยสลายโปรตีนในเซลล์ นอกจากนี้ สารดังกล่าวยังแสดงฤทธิ์ต้านการอักเสบและอาจมีประโยชน์ในโรคที่เกี่ยวข้องกับการอักเสบเรื้อรัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโมเดลสัตว์ทดลองที่เกี่ยวกับโรคข้ออักเสบรูมาตอยด์ ความสามารถในการข้ามเยื่อหุ้มเซลล์และออกฤทธิ์ภายในเซลล์ได้ดี ทำให้มันเป็นตัวเลือกที่น่าสนใจในการพัฒนายาที่ต้องการออกฤทธิ์ภายในเซลล์เป้าหมาย งานวิจัยยังอยู่ในขั้นตอนก่อนการทดลองในมนุษย์ แต่ผลลัพธ์เบื้องต้นแสดงให้เห็นถึงประสิทธิภาพและความจำเพาะต่อเป้าหมายทางชีวภาพที่เกี่ยวข้องกับโรคสำคัญหลายชนิด