สารประกอบนี้ถูกนำมาใช้หลักๆ ในการสังเคราะห์สารกลางทางเภสัชกรรม โดยเฉพาะในการพัฒนาสารประกอบที่มีศักยภาพในการรักษาโรค มันทำหน้าที่เป็นส่วนประกอบหลักในการสร้างโมเลกุลที่เล็งเป้าไปยังโรคทางระบบประสาท เช่น โรคลมชักและโรคพาร์กินสัน เนื่องจากโครงสร้างที่คล้ายกับอนุพันธ์ไทโอฟีนที่มีกิจกรรมทางชีวภาพ นอกจากนี้ ยังถูกใช้ในการวิจัยทางเคมีอินทรีย์สำหรับการเตรียมสารประกอบเฮเทอโรไซคลิก ซึ่งถูกสำรวจสำหรับคุณสมบัติต้านจุลินทรีย์และต้านการอักเสบ กลุ่มฟังก์ชันเอสเตอร์ของมันยังทำให้เป็นตัวเรย์เอเจนต์ที่หลากหลายในเคมียารักษาโรคสำหรับการดัดแปลงเพิ่มเติมและการปรับปรุงยาตัวสมัคร