สารประกอบนี้ใช้หลักๆ ในด้านการวิจัยและพัฒนายา โดยทำหน้าที่เป็นสารตั้งต้นสำคัญในการสังเคราะห์โมเลกุลชีวภาพที่ใช้งานได้หลากหลาย โครงสร้างของมันซึ่งมีอะตอมฟลูออรีนและวงแหวนไพราซอล ทำให้มีคุณค่าในการออกแบบสารประกอบที่มีคุณสมบัติบำบัดที่เป็นไปได้ โดยเฉพาะในการพัฒนายับยั้งไคเนส (kinase inhibitors) ซึ่งถูกสำรวจเพื่อประสิทธิภาพในการรักษาโรค เช่น มะเร็งและโรคอักเสบ นอกจากนี้ กลุ่มฟังก์ชันอัลดีไฮด์ในโมเลกุลช่วยให้สามารถดัดแปลงทางเคมีเพิ่มเติม สร้างอนุพันธ์ที่หลากหลายสำหรับการค้นพบยาและการศึกษาการปรับปรุง การประยุกต์ใช้ยังขยายไปสู่การวิจัยทางเกษตรเคมี ซึ่งอาจใช้ในการพัฒนายาฆ่าแมลงหรือสารกำจัดวัชพืชใหม่ที่มีกิจกรรมและความเลือกสรรที่เพิ่มขึ้น