ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นหรือตัวกลางในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีโครงสร้างแบบอะซีเพน ซึ่งมีศักยภาพในการพัฒนาเป็นยาที่ออกฤทธิ์ต่อระบบประสาทส่วนกลาง โดยเฉพาะในกลุ่มยาที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมอารมณ์และความวิตกกังวล นิยมใช้ในขั้นตอนการสร้างโมเลกุลที่ต้องการความเฉพาะเจาะจงสูง และสามารถปรับแต่งโครงสร้างได้ตามวัตถุประสงค์ของการออกแบบยา