สารนี้ถูกนำมาใช้ในการวิจัยและพัฒนายา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านเภสัชวิทยาและเคมีทางการแพทย์ มันเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาที่มุ่งเน้นการออกแบบและสังเคราะห์โมเลกุลใหม่ที่มีศักยภาพในการรักษาโรคทางระบบประสาท เช่น โรคซึมเศร้า โรควิตกกังวล และโรคทางจิตเวชอื่น ๆ เนื่องจากโครงสร้างทางเคมีที่เฉพาะเจาะจงของมัน ทำให้มีความเป็นไปได้ในการออกฤทธิ์ต่อระบบซีโรโทนินและโดปามีนในสมอง ซึ่งเป็นระบบที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมอารมณ์และพฤติกรรม นอกจากนี้ยังมีการศึกษาเบื้องต้นที่ชี้ให้เห็นว่ามันอาจมีบทบาทในการพัฒนายาต้านการอักเสบหรือยาที่มีผลต่อระบบภูมิคุ้มกัน แต่ยังอยู่ในขั้นตอนการวิจัยและทดลองเท่านั้น