ดิฟฟิลลินเป็นที่รู้จักหลักในฐานะสารตั้งต้นในการสังเคราะห์ยาต้านไวรัส โดยแสดงกิจกรรมยับยั้งต่อไวรัสหุ้มเยื่อบางชนิดผ่านการรบกวนกระบวนการเข้าของไวรัสและการหลอมรวม โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการยับยั้งเอนไซม์ vacuolar ATPase (V-ATPase) ซึ่งเป็นเอนไซม์สำคัญในการทำให้ endosome เป็นกรด ซึ่งจำเป็นสำหรับการสืบพันธุ์ของไวรัส กลไกนี้ทำให้ดิฟฟิลลินน่าสนใจในการพัฒนาการรักษาสำหรับไวรัส เช่น ไข้เลือดออก (dengue), ไข้หวัดใหญ่ (influenza) และอีโบลา (Ebola)

นอกจากนี้ ดิฟฟิลลินยังแสดงศักยภาพในการวิจัยต้านมะเร็ง เนื่องจากความสามารถในการเหนี่ยวนำ apoptosis และยับยั้งการเพิ่มจำนวนเซลล์มะเร็ง โดยเฉพาะในการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับมะเร็งเม็ดเลือดขาว (leukemia) และเซลล์มะเร็งอื่นๆ สารอนุพันธ์ของดิฟฟิลลินยังถูกสำรวจสำหรับคุณสมบัติในการปรับภูมิคุ้มกัน (immunomodulatory) และต้านการอักเสบ (anti-inflammatory) ซึ่งเปิดโอกาสสำหรับการพัฒนาการบำบัดในภาวะอักเสบเรื้อรัง