ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรม โดยเฉพาะในฐานะสารตั้งต้นหรือสารกลางในการพัฒนายาที่มีฤทธิ์ต้านจุลชีพและต้านการอักเสบ พบว่าสารอนุพันธ์ของเบนโซไทอะโซลชนิดนี้มีศักยภาพในการยับยั้งการทำงานของเอนไซม์บางชนิดที่เกี่ยวข้องกับโรคเรื้อรัง เช่น โรคเบาหวานและมะเร็ง นอกจากนี้ยังถูกศึกษาเพื่อประยุกต์ใช้ในระบบการส่งยาที่มีเป้าหมายเฉพาะ ช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและลดผลข้างเคียงของยา