ใช้เป็นแอนติบอดีควบคุมในงานวิจัยและทดสอบทางชีววิทยา โดยเฉพาะในการทดลองที่ต้องแยกแยะผลการจับตัวของแอนติบอดีเฉพาะเป้าหมายออกจากผลที่เกิดจาก nonspecific binding ช่วยยืนยันความจำเพาะของสัญญาณในเทคนิคต่างๆ เช่น ELISA, การตรวจด้วยการเรืองแสง (flow cytometry), และการตรวจพันธุ์เนื้อเยื่อ (immunohistochemistry) เหมาะสำหรับใช้เปรียบเทียบกับแอนติบอดีที่ออกฤทธิ์ เพื่อให้แน่ใจว่าผลลัพธ์ที่ได้เกิดจากกลไกเฉพาะเจาะจงจริงๆ