เกลือโซเดียมของกรดโคโลมินิกจาก Escherichia coli ถูกนำมาใช้อย่างแพร่หลายในการวิจัยทางชีวการแพทย์เนื่องจากบทบาทของมันในฐานะตัวเลียนแบบของโพลีไซอัลิกแอซิด ซึ่งเป็นโพลิเมอร์คาร์โบไฮเดรตที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติ มันมีคุณค่าอย่างยิ่งในการศึกษาการยึดเกาะของเซลล์ การพัฒนาของระบบประสาท และการปรับเปลี่ยนระบบภูมิคุ้มกัน นักวิจัยใช้มันเพื่อตรวจสอบปฏิสัมพันธ์ระหว่างโพลีไซอัลิกแอซิดและโปรตีน เช่น โมเลกุลการยึดเกาะของเซลล์ประสาท (NCAM) ซึ่งมีความสำคัญต่อการพัฒนาและความยืดหยุ่นของสมอง นอกจากนี้ยังใช้เป็นเครื่องมือในการพัฒนาวัคซีนและระบบการส่งยา โดยที่การเคลือบโพลีไซอัลิกแอซิดสามารถเพิ่มความเสถียรและการกำหนดเป้าหมายของตัวแทนบำบัด การประยุกต์ใช้ยังขยายไปถึงการศึกษาความรุนแรงของแบคทีเรีย เนื่องจากโพลีไซอัลิกแอซิดเป็นส่วนประกอบของแคปซูลแบคทีเรียบางชนิด ซึ่งช่วยในการทำความเข้าใจปฏิสัมพันธ์ระหว่างโฮสต์และพาธาเจน โดยเฉพาะในเชื้อ Escherichia coli