ใช้ในงานวิจัยด้านเภสัชกรรมเป็นสารตั้งต้นในการสังเคราะห์สารประกอบที่มีฤทธิ์ทางชีวภาพ โดยเฉพาะสารที่มีเป้าหมายเกี่ยวข้องกับระบบประสาทส่วนกลาง เช่น ตัวรับเซโรโทนินหรือโดพามีน นิยมใช้ในขั้นตอนการพัฒนายาใหม่ที่ต้องการควบคุมอารมณ์ ภาวะซึมเศร้า หรือความผิดปกติของการนอนหลับ นอกจากนี้ยังสามารถนำไปปรับใช้เป็นโมเลกุลนำทาง (scaffold) ในการออกแบบสารประกอบใหม่ในห้องปฏิบัติการ เนื่องจากมีโครงสร้างที่สามารถปรับเปลี่ยนได้ง่ายและมีศักยภาพในการจับกับโปรตีนเป้าหมายได้ดี