ใช้ในงานวิจัยทางชีวการแพทย์ในฐานะโพลิเปปไทด์โมเดลเพื่อศึกษาการตอบสนองทางภูมิคุ้มกันและการนำเสนอแอนติเจน ใช้อย่างแพร่หลายในงานทดสอบทางภูมิคุ้มกันวิทยาเพื่อประเมินการกระตุ้นเซลล์ T และการผลิตไซโตไคน์ ทำหน้าที่เป็นเครื่องมือในการศึกษากลไกของโรคภูมิต้านตนเองเนื่องจากมีความคล้ายคลึงทางโครงสร้างกับโปรตีนของตนเอง นอกจากนี้ยังใช้ในการพัฒนาวัคซีนเพื่อประเมินประสิทธิภาพของสารเสริมฤทธิ์และการปรับเปลี่ยนภูมิคุ้มกัน คุณสมบัติที่มีประจุทำให้มีประโยชน์ในการศึกษาการโต้ตอบระหว่างโปรตีนและการจับแบบไฟฟ้าสถิตในระบบเซลล์